Miquel Gonzalez
Documentaire fotografie

Memoria Perdida – Echo’s van de stilte

Tot op de dag van vandaag liggen de lichamen van zo’n 114.000 vermisten uit de Spaanse Burgeroorlog, 1936-1939, en de dictatuur van Francisco Franco, 1939-1975, in ongemarkeerde massagraven in bermen, aan de rand van steden en dorpen, in ravijnen of in velden. Memoria Perdida onthult de locaties van de gruweldaden en van de graven die nog niet blootgelegd en herdacht zijn. Vaak liggen deze verborgen onder nieuwe gebouwen of zijn verdwenen. De auteur legde ze indien mogelijk op dezelfde dag van het jaar en hetzelfde tijdstip van de moorden vast, meestal na zonsondergang en voor zonsopgang.
De tentoonstelling ‘Memoria Perdida’ toont beelden van landschappen, “trieste landschappen, waarin de echo van het genadeschot nog steeds weerklinkt” (Carlos del Amor, journalist).

Miquel Gonzalez (1964, Duitsland) is fotograaf en beeldend kunstenaar. Hij studeerde fotografie aan het IEFC in Barcelona en begon zijn carrière als documentair fotograaf in 1991. Miquel woont sinds 2000 in Nederland.

De fotografie van Miquel Gonzalez is sociaal georiënteerd en onderzoekt vaak de relatie tussen mensen, natuur en herinnering. Hij is geïnteresseerd in de mens en zijn omgeving en richt zich op de grensgebieden van zowel het individu als het landschap die vaak zijn aangetast door de beschaving. Kenmerkend voor het werk van Miquel is een contemplatieve en evenwichtige kijk op de ruimtes en situaties die hij fotografeert, waardoor de kijker wordt aangezet tot verdere reflectie over het onderwerp.

Zijn werk is gepubliceerd in een aantal internationale tijdschriften waaronder Apollo, The Art Newspaper, GEO, The New Yorker, NZZ, Der Spiegel, Stern, The Times, Washington Post, Wired, Die Zeit. In 2018 publiceerde hij het boek Memoria Perdida.
Miquel wordt vertegenwoordigd door De Beeldunie (Nederland), laif Agentur für Photos & Reportagen (Duitsland) en REDUX (VS). Hij is lid van de Nederlandse beroepsvereniging van fotografen NVJ/NVF.