In onze tuin is het heerlijk werken. Dat weet niet alleen onze tuinvrouw, dat weten ook onze leerlingen. Tussenuur? Lekker chillen op het gras, potlodendoos bij de hand. KHP-les tekenen en schilderen? Met de spuitbus naar buiten. Zolang de zon schijnt, prijzen we ons intens gelukkig met al het moois dat – en de rust en ruimte die – de tuin ons biedt.
Vlak voor de zomervakantie namen we afscheid van een heel schooljaar aan werkstukken, gedichten, tekeningen en andere knutsels die om uiteenlopende redenen op de prikborden in de gangen waren beland. En toegegeven: dat zag er best een tijdje lekker opgeruimd uit. Maar hee, opgeruimd is natuurlijk niet hetzelfde als gezellig en dus zijn we gewoon weer aan een nieuwe ronde prikbordenvullen begonnen. La section francaise heeft, drie weken na de start van het schooljaar, zelfs nauwelijks nog ruimte over…
Zit je net lekker helemaal zen met z’n drietjes naar de bijtjes te kijken, komt houtleraar Menno de stilte verstoren met een flauwe bijenmop. De clou? “Zegt die ene bij tegen die andere bij, ik ben zo bije.” Waarop de bijenbewonderaarsters keihard terugslaan met: “Weet je hoe bijen op schoolreisje gaan? Met de buzzzzzzz…” Tot zover ons bijennieuws.
Oké, het is alweer ruim een week geleden, maar we wilden toch nog heel even stilstaan bij de schoolopening voor de negendeklassers. Want allemachtig, wat waren díe fanatiek, zeg! Of de uitdaging nou het bouwen van de hoogste spaghetti-en-spekjes-toren was, of tapijtjedraaien, een spons-estafette of badmutsvullen, de negendeklassers vlógen erin! ‘Gras is lava?’ Dat vraagt teamwork, goede communicatie en natuurlijk een grote glimlach. Nog even voor wie bij het woord spons-estafette niet direct een beeld heeft: met je team probeer je zo veel mogelijk water in je emmer te krijgen door steeds een spons gevuld met water door te geven. De laatste in de rij knijpt de spons uit in de emmer en brengt de spons snel weer terug naar de eerste teamgenoot in de rij. Voor wie komend nazomerweekend nog een leuke activiteit zoekt…
Het zal niemand van de leerlingen, ouders, medewerkers en buren van de ARH zijn ontgaan. De school is weer begonnen! En hoe. De eerste schooldag waaiden de bovenbouwleerlingen al meteen van het strand, fietsten de negendeklassers naar het Geestmerambacht, belandden de leerlingen van de achtste klassen in een circustent en hadden de nieuwe leerlingen van de zevende klas hun handen vol aan typische middelbare schoolvakken als touwtrekken, stoelendans, spijkerpoepen en zaklopen, terwijl onze kok Dirk tegen de klippen op bofkipburgers bakte en de ijscokar van ijssalon de Mient in rap tempo ijsjes schepte. Want: een goed begin is het halve werk!
Een leerlinge uit klas 7D illustreert haar gemoed tijdens een les werkwoordspelling. Jantje lacht, Jantje huilt. Beide keren met een t op het eind inderdaad, want de persoonsvorm in de tegenwoordige tijd spellen we bij jij/hij/zij als ik-vorm-met-t.
Dat een les over werkwoordspelling de creativiteit doet stromen, bewijst even later ook Maxe uit dezelfde klas. Deze ietwat morbide ‘handtekening’ ontstond halverwege de uitleg over bijvoeglijk gebruikte voltooide en onvoltooide deelwoorden. De regel daarbij: schrijf ze zo kort en eenvoudig mogelijk op. Kijk aan, weer wat geleerd.
Dit jaar was het thema voor het praktijkexamen vmbo-t ‘tijd’. In twaalf uur tijd moesten een schriftelijk deel, schetsen en een beeld worden gemaakt. Ga er maar aan staan! Want waar denk je aan bij tijd? Het voorbijgaan van tijd? Bevriezen van tijd? Coronatijd? Alles is mogelijk, je moet er alleen even opkomen.
